Blog GIS Support
Ministerstwo Środowiska na stronie ekoportal.gov.pl udostępnia materiały szkoleniowe ze szkoleń, które zostały zorganizowane w latach 2014-2017. Celem szkoleń było wsparcie procesu wdrażania INSPIRE. Wśród mnóstwa prezentacji znajdują się materiały z zakresu QGIS, usług sieciowych, UML, XML i GML.
Ogólna strona z materiałami. Poniżej odnośniki do poszczególnych szkoleń:
- Szkolenia podstawowe w zakresie wdrożenia dyrektywy INSPIRE (2014-2015 r.)
- Szkolenia z UML, XML i GML, w zakresie wdrożenia dyrektywy INSPIRE (2016 r.)
- Szkolenia wspierające wdrożenie dyrektywy INSPIRE (2017 r.)
Wszystkich zainteresowanych zachęcamy do zapoznania się z tymi materiałami.
Generowanie własnego WMS z aplikacji DIVI daje szerokie możliwości zarówno publikacji jak i udostępniania danych innym użytkownikom. W poprzednim artykule odpowiedzieliśmy na pytanie: w jaki sposób taki adres utworzyć na podstawie danych zgromadzonych w DIVI. Teraz chcielibyśmy zaprezentować zastosowanie utworzonego adresu WMS na Geoportalu krajowym.
Rozpoczynając nasze działanie w głównym panelu repozytorium DIVI przy wybranym projekcie należy znaleźć ikonę (globus) oznaczoną jako “Udostępnij dane za pomocą usług”. Pojawi się okno z linkami dostępowymi, które zostały wcześniej utworzone. W pierwszej kolumnie tabeli należy wybrać “WMS” przy interesującej warstwie. Ukażą się linki dostępowe do danych. Link, który trzeba wybrać, zaznaczyć i skopiować do schowka to HTTP.
Funkcja utworzenia własnej usługi WMS daje spore możliwości udostępniania i prezentacji danych. Aplikacja DIVI umożliwia wygenerowanie własnego adresu, który zawiera dane utworzone przez użytkownika. Dzięki temu wszyscy współpracownicy mają możliwość, aby dane podczytać w swoim oprogramowaniu GIS lub na dowolnym geoportalu.
Dla przypomnienia – WMS (Web Map Service) to standard udostępniania danych przestrzennych w postaci rastrowej. Zapytanie wysyłane do serwera z aplikacji zawiera parametry mapy m.in. nazwa warstwy, zasięg geograficzny i układ współrzędnych. Odpowiedź z serwera generowana jest na podstawie danych umieszczonych w plikach (np. SHP, GML) lub bazach danych (np. PostGIS) jako obraz mapy w formacie PNG lub JPEG.
Cały proces rozpoczyna się od dodania danych przestrzennych do DIVI. Z głównego panelu repozytorium w wybranym projekcie należy wybrać “Dodaj nową warstwę”, a następnie “Importuj plik z danymi przestrzennymi”. W pierwszym oknie wprowadzania danych definiuje się format danych przestrzennych, kodowanie znaków i opcjonalnie datę pozyskania danych oraz wskazać pliki na dysku komputera, które mają być zaimportowane. Wybierając pliki w formacie shapefile, należy pamiętać o wszystkich komponentach, które wchodzą w skład SHP.
Po czerwcowym wydaniu QGIS 3.2 Bonn lipiec upłynął w projekcie dosyć wakacyjnie. Jak zwykle pod koniec miesiąca pojawiły się kolejne wersje poprawkowe aplikacji oznaczone jako 3.2.1 oraz 2.18.22 (wydanie o długim wsparciu LTR Long Term Release). Oczywiście nowych funkcjonalności w nich nie spotkamy jednak poprawionych zostało wiele wykrytych błędów, co powinno zwiększyć stabilność pracy.
To proste – załóż darmowe konto i twórz własne projekty – DIVI
Zanim zaczniesz korzystać z “chmury do QGIS” DIVI warto uświadomić sobie, że nie jest to wyłącznie aplikacja internetowa, ale cały zespół aplikacji.
Aplikacja DIVI.io pozwala przechowywać oraz zarządzać danymi przestrzennymi w chmurze. Składa się z trzech komponentów, które ściśle ze sobą współpracują:
- aplikacja webowa (DIVI.io)
- wtyczka do QGIS (DIVI QGIS plugin)
- aplikacja mobilna (DIVI Mobile)
Założenie konta w aplikacji odbywa się z poziomu przeglądarki internetowej, czyli DIVI.io.
Każdy poligon składa się z wierzchołków połączonych liniami (segmentami), a każdy z tych wierzchołków posiada współrzędne definiujące jego położenie. Bardzo często zachodzi konieczność wydobycia tych współrzędnych w formie tekstowej, celem załączenia ich w odpowiednim dokumencie (uchwała, rozporządzenie itp.).
Korzystając z faktu, że geometria poligonu może być zapisana w formie współrzędnych WKT (Well-known text), istnieje możliwość szybkiego wyświetlenia współrzędnych wszystkich wierzchołków, bez konieczności analizowania każdego z osobna. Poniżej opisane zostały trzy sposoby na wydobycie owych danych, dostępne z poziomu programu QGIS.
Należy także wspomnieć, że metody te odnoszą się nie tylko dla poligonów, ale również innych typów geometrii (punkty, linie, multilinie itp.).
Dyskusje nad wyższością oprogramowania otwartego nad komercyjnym (lub odwrotnie) są zawsze bardzo gorące. Jedno i drugie rozwiązanie ma swoje wady i zalety. W GIS Support zawsze wychodzimy, z założenia, że dobór oprogramowania jest kwestią wtórną, wynikająca z problemu do rozwiązania oraz z warunków jakie są w danym projekcie, firmie lub instytucji. W dyskusjach często zapomina się o tym, że rozwiązania wykorzystujące jeden i drugi typ oprogramowania są możliwe i coraz częściej wykorzystywane. Nic nie stoi na przeszkodzie, że komercyjne i otwarte oprogramowanie działało razem w celu rozwiązywania problemów biznesowych.
Z takim problemem spotkaliśmy się ostatnio u jednego z klientów. Zanim rozpoczęliśmy współpracę w firmie funkcjonował system oparty na komercyjnym oprogramowaniu (baza Oracle, ArcGIS oraz geoportal oparty o komponenty firmy ESRI). Głównym komponentem systemu był oczywiście geoportal, poprzez który użytkownicy realizowali dostęp do danych. Całość działała bardzo sprawnie, geoportal miał coraz więcej zadowolonych użytkowników, jednak wraz ze wzrostem ruchu, a przez to obciążenia serwerów, dane serwowane były coraz wolniej i wolniej… Konieczna było zastosowanie mocniejszych maszyn do serwowania danych. I tu niestety zaczął się bardzo popularny (ostatnio opisany również na blogu firmy BoundlessGeo) problem związany ze skomplikowanym licencjonowaniem, które często uzależnione jest od mocy procesorów, liczby rdzeni lub wolumenu danych zgromadzonych w bazie. Sukces rozwiązania (rosnąca liczba użytkowników) wymusił konieczność zwiększenia zakresu i oczywiście kosztów licencji. Taka „finansowa kara” za powodzenie projektu jest często nieprzewidziana i stanowi olbrzymi problem dla administratorów systemów, którzy muszą organizować dodatkowe (niemałe) pieniądze.
Rozwiązaniem tego problemu jest tzw. system hybrydowy, czyli rozwinięcie systemu GIS opartego na oprogramowaniu komercyjnym o komponenty open source. I tak też udało się zrobić. Zamiast dokupować nowe licencje serwerowe, na dodatkowej maszynie zostały zainstalowane: baza danych PostgreSQL+PostGIS oraz Geoserver. Dane przestrzenne, które miały być publikowane zostały załadowane do bazy danych, odpowiednie tabele zostały „podpięte” pod Geoserver, który serwuje je jako WMS i WMTS wyświetlane na geoportalu.
Dzięki temu system komercyjny został „odciążony” i geoportal znów działa sprawnie w ramach tych samych licencji. Utworzony został „drugi silnik”, który można rozwijać bez ponoszenia dodatkowych kosztów licencyjnych. Użytkownicy dalej mogą się cieszyć sprawnym geoportalem, administratorzy mają nieco więcej pracy ponieważ opiekują się większą ilością różnego oprogramowania, ale brak kosztów licencji jest sporą osłodą tej niedogodności.
Jeśli się zastanawiasz, czy rozwiązanie hybrydowe sprawdzi się w Twojej firmie lub instytucji, zapraszamy do kontaktu. Pomożemy dobrać oprogramowanie (może QGIS Server, zamiast Geoserver), wdrożymy je lub przeszkolimy w zakresie samodzielnego wdrożenia. Do usłyszenia.
QGIS to nie tylko popularne oprogramowanie w wersji desktop. QGIS ma swoją wersję serwerową. Do czego służy QGIS Server? Najprościej mówiąc: do wysyłania danych „w świat” za pomocą WMS i WFS. Ale od początku.
GIS ewoluuje. Ze względu na coraz niższy próg/koszt wejścia (darmowe oprogramowanie, coraz łatwiej dostępne dane, stale wzrastająca świadomość korzyści) krąg użytkowników systemów informacji przestrzennej poszerza się bardzo szybko o nowe grupy odbiorców. Nie wszyscy chcą/potrzebują/mogą mieć dostęp do profesjonalnego oprogramowania desktopowego (jego używanie wymaga jednak choćby podstawowego przeszkolenia). Dla większości wystarczający jest dostęp „do wglądu” wraz z kilkoma funkcjami typu wyszukiwarka lub dodatkowy opis po kliknięciu w obiekt. Stąd duże zainteresowanie wdrażaniem prostych przeglądarek (np. tej w Puszczy Zielonce, o której pisaliśmy niedawno) lub po prostu używania publicznych geoportali (np. geoportal.gov.pl, geoserwis GDOŚ) wraz z podpiętymi własnymi WMS jako przeglądarki.
QGIS 3.2 wydany
Na początku ostatniej dekady czerwca wydana została kolejna wersja QGIS oznaczona numerem 3.2. Otrzymała ona nazwę Bonn. Poprawionych zostało wiele błędów oraz zwiększono stabilność aplikacji w stosunku do poprzedniego wydania. Oczywiście nie obyło się bez dodania wielu nowych, ciekawych funkcjonalności usprawniających pracę. Aby poznać część z nich zachęcamy do zapoznania się z naszym opisem najnowszej wersji.
Spotkanie użytkowników QGIS w Krakowie
Za nami I spotkanie użytkowników QGIS, które odbyło się 19 czerwca br. w Krakowie. Na stronie wydarzenia dostępnych jest część prezentacji, które zostały wygłoszone, a na blogu QGIS Polska znajduje się podsumowanie spotkania.
3 edycja grantów QGIS
Zakończył się proces wyboru projektów, które będą finansowane w ramach 3 edycji grantów QGIS. Wyniki głosowania dostępne są w arkuszu. Spośród 14 zgłoszonych propozycji wybranych zostało 7, na które zostanie przeznaczone 35,5 tys. €. W najbliższym czasie opiszemy propozycje, które będą realizowane w tej edycji programu.
Certyfikat OGC dla implementacji usługi WMS 1.3
QGIS Server otrzymał certyfikację Open Geospatial Consortium dla obsługi ]WMS w wersji 1.3. Oznacza to, że usługa przeszłą wszystkie testy i jest w pełni zgodna z oficjalną specyfikacją tego standardu. Co więcej, implementacja WMS 1.3 w QGIS została oznaczona jako referencyjna. Autorzy aplikacji stworzyli zestaw testów codziennie sprawdzających jakość implementacji po wprowadzonych w kodzie zmianach. Teraz podobny proces certyfikacji planowany jest dla usługi WFS, prace będą finansowane w ramach grantów QGIS.
22 czerwca została wydana nowa wersja QGIS oznaczona numerem 3.2. Otrzymała ona swoją nazwę od miasta Bonn, gdzie w dniach 21-23 sierpnia 2016 r. odbyło się 16 spotkanie twórców aplikacji. Duża część wykonanych prac związana była z poprawą stabilności aplikacji i usuwaniem błędów wynikających z wielu zmian jakie przyniósł QGIS 3.0. Jak zwykle jednak dodanych zostało sporo nowych funkcjonalności. Poniżej opisujemy wybrane z nich. Pełna lista zmian pojawi się na stronie QGIS, w chwili pisania tego tekstu dostępna jest wersja robocza.
