WebGIS
W grudniu wykonaliśmy wizualizację mapy akustycznej Katowic w 3D. Efekty można obejrzeć na poniższych zrzutach ekranów (mapa jeszcze nie jest dostępna publicznie). Z tej mapy jesteśmy szczególnie dumni, ponieważ dzięki wykorzystaniu opublikowanej kilka miesięcy temu bibliotece Mapbox GL JS udało się stworzyć lekką, estetyczną i przede wszystkim funkcjonalną przeglądarkę 3D.
Mapa spełnia wszystkie wymogi rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 1 października 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych ujętych na mapach akustycznych oraz ich układu i sposobu prezentacji (Dz. U. 2007, nr 187, poz. 1340). Zapraszamy do współpracy wszystkie instytucje zobligowane do stworzenia map akustycznych.
W przyszłym tygodniu będziemy na konferencji “Środowisko Informacji 2015“. Reprezentować nas będzie Michał Drożdż – będzie okazja do porozmawiania o WebGIS w kuluarach:)
Miło nam poinformować, że kolejne województwo wdrożyło nasz system do zarządzania bazą danych terenów inwestycyjnych “Inwestor”. Tereny promowane przez Centrum Obsługi Inwestora Województwa Lubuskiego można przeglądać na ogólnodostępnym module mapowym pod adresem mapa.coi-lubuskie.pl. Możliwości jakie daje moduł mapowy to:
- przeglądanie obrysów terenów inwestycyjnych na podstawie różnych warstw podkładowych,
- dostęp do zdjęć i informacji opisowej o terenach,
- możliwość dokonywania pomiarów odległości i powierzchni,
- pobieranie informacji o terenie w PDF,
- generowanie linków do konkretnych ofert,
- lokalizowanie terenów względem obszarów chronionych,
- wyszukiwanie terenów na podstawie zadanych kryteriów,
- wygenerowanie mini-mapy do umieszczenia na własnej stronie www (przeznaczone głównie dla gmin zainteresowanych promowaniem swoich terenów inwestycyjnych)
-
- COI Lubuskie
-
- Zbliżenie na konkretny obiekt w bazie
Moduł mapowy jest przystosowany do wyświetlania w urządzeniach mobilnych, na których dostępne są dodatkowe opcje: lokalizacja GPS oraz nawigowanie do terenów inwestycyjnych (z pomocą usług wybranego dostawcy). Ponadto moduł mapowy jest klientem i serwerem usług sieciowych i istnieje możliwość obustronnej integracji z innymi systemami GIS za pomocą WMS i WFS (Integracja KSSE i ORSIP)
Administratorzy systemu mają dostęp do panelu administracyjnego, gdzie znajdują się intuicyjne narzędzia do zarządzania geometrią terenów, atrybutami opisowymi (2 języki), generowania formatek terenów oraz raportów.
System spełnia w pełni zapotrzebowania pracowników COI oraz Specjalnych Stref Ekonomicznych, co potwierdzają liczne wdrożenia. System inwestor działa w Katowickiej, Łódzkiej, Wałbrzyskiej SSE oraz w lubelskim, podlaskim, świętokrzyskim oraz kieleckim COI. Zobacz realizacje.
Podstawową korzyścią jaką daje system “Inwestor” jest posiadanie jednolitego i łatwego w obsłudze środowiska do prowadzenia bazy danych przestrzennych. Dzięki zautomatyzowaniu większości procesów, system ułatwia utrzymanie bazy w aktualności oraz umożliwia jednoczesna pracę wielu osób w różnych lokalizacjach (co jest szczególnie istotne w przypadku udostępnienia kont administracyjnych pracownikom innych instytucji, przede wszystkim gminom – właścicielom terenów).
System działający w COI województwa lubuskiego jest pierwszym wdrożeniem systemu w wersji 2.0. Dzięki zastosowaniu nowszych komponentów (min. Bootstrap, Mongo DB), system działa szybciej i stabilniej.
Zapraszamy do inwestowania. Sporo ciekawych terenów wzdłuż A2 i S3. Dla koneserów: przejście graniczne w Gubinie
Od kilku dni dane przestrzenne (lokalizacja terenów inwestycyjnych) z Systemu Zarządzania Bazą Danych Terenów Inwestycyjnych Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (system Inwestor dostarczony przez GIS Support) można przeglądać w ORSIP (Otwarty Regionalny System Informacji Przestrzennej (woj. śląskie).
Cieszymy się bardzo, że udało się zintegrować te dwa systemy w zakresie wymiany danych. Co ważne, integracja została dokonana w oparciu o standardowe rozwiązanie WFS. Jest to ważne z dwóch powodów:
- zapewni to aktualizację danych o terenach w automatyczny sposób, bez zawracania głowy pracownikom KSSE i ORSIP, a więc w najlepszy możliwy sposób, szczególnie, że dane KSSE zmieniają się dość dynamicznie (włączenia terenów, nowi inwestorzy)
- stanowi to kolejny przykład, że standardy i ich przestrzeganie, to element niezbędny w rozwoju infrastruktury informacji przestrzennej. Nie ważny jest producent lub dostawca oprogramowania, firma wdrażająca, lokalizacja serwerów i zastosowane technologie tylko chęci i dobra wola.
W celu obejrzenia danych KSSE w ORSIP należy przejść do modułu “Inwestycje”. Przykładowy widok (obszar przemysłowy Gliwice)
Warto dodać, że pomysłodawcą integracji był ORSIP. Życzymy dalszego owocnego rozwoju systemu i otwieraniem go na kolejne grupy zainteresowanych.
Do serii dobrze znanych w polskim środowisku IT konferencji organizowanych przez stowarzyszenie Polska Grupa Użytkowników Linuxa (PLUG), takich jak Jesień Linkuksowa, PHPCon Poland czy PyCon PL, dołączyła kolejna: dBConf. Tematem konferencji są szeroko pojęte bazy danych. Ponieważ współczesny GIS – a zwłaszcza WebGIS – bez baz danych obejść się nie może, jest to tematyka obowiązkowa dla każdego kto interesuje się tematyką współdzielenia i publikacji danych przestrzennych.
Na konferencji nie zabraknie GIS Support. Michał Mackiewicz wygłosi prelekcję: MongoDB w aplikacjach lokalizacyjnych. MongoDB to nierelacyjna baza danych (NoSQL), która jest dość nową technologią, szczególnie w zastosowaniach w GIS. Z powodzeniem wykorzystujemy MongoDB w naszych najnowszych produktach, z korzyścią dla szybkości i niezawodności działania.
Serdecznie zapraszamy do zapoznania się i rejestracji na stronie konferencji. Osoby, które chciałyby jeszcze wygłosić własną prelekcję, mogą zgłaszać propozycje organizatorom do końca lipca.
Wprowadzenie
Najczęściej, rozważając wybór serwera WMS dostępnego na wolnej licencji, ma się na myśli jeden z dwóch projektów: UMN MapServer albo GeoServer. Obydwa mają już za sobą długą historię, liczną społeczność oraz wielu użytkowników. Mają jednak również swoje wady, w tym jedną największą: wszelkich ustawień wizualizacji danych dokonuje się tekstowo. Szczególnie dokuczliwy w tym zakresie jest GeoServer, wykorzystujący język SLD z jego nadmiernie rozbudowaną składnią. W przypadku chęci stworzenia bardziej rozbudowanej symbolizacji, staje się to poważnym problemem.
Na szczęście pojawiła się interesująca alternatywa dla tych programów – QGIS Server. Dzięki niemu możemy opublikować w postaci usługi WMS projekty stworzone w QGIS Desktop, z użyciem graficznego interfejsu użytkownika i bogatych opcji wizualizacji danych.
Ponieważ uruchomienie QGIS Server na komputerze lokalnym nie przedstawia większych trudności, skupię się zatem na tym, jak dokonać tego na zewnętrznym serwerze.
Dalszy opis zakłada, że dysponujemy serwerem VPS lub dedykowanym, z zainstalowanym systemem Debian/Ubuntu, do którego mamy dostęp przez SSH i uprawnienia superużytkownika.
Instalacja
Instalację zaczniemy od zalogowania się na serwer jako użytkownik z uprawnieniami administracyjnymi, lub jeśli konfiguracja nie dopuszcza takiego logowania bezpośrednio przez SSH – wydajemy komendę sudo su, dzięki czemu nie trzeba będzie wpisywać „sudo“ przed każdą kolejną.
Wersja stabilna 1.7, niestety, nie nadaje się do użycia jako serwer – każde skierowane do niego zapytanie skończy się komunikatem błędu 500 Internal Server Error. Jest to spowodowane błędem programistycznym, wykrytym już po opublikowaniu wydania. Konieczne jest zatem skorzystanie z usług wersji Master. Na stronie http://hub.qgis.org/projects/quantum-gis/wiki/Download#Master odnajdziemy repozytorium odpowiednie dla naszej dystrybucji. Otwieramy do edycji plik /etc/apt/sources.list i wklejamy właściwe linie, na przykład dla Ubuntu 11.10 będą one następujące:
deb http://qgis.org/debian-nightly oneiric main deb-src http://qgis.org/debian-nightly oneiric main
W kolejnym kroku wydajemy komendy:
apt-get update apt-get install qgis-mapserver libapache2-mod-fcgid
Jeśli wszystko poszło dobrze, QGIS Server powinien zostać zainstalowany w katalogu /usr/lib/cgi-bin/qgis_mapserv.fcgi . Jeśli jednak zdecydujemy się teraz skierować do niego zapytanie, odpowiedź będzie brzmiała Internal Server Error – brak jest bowiem dostępnych plików projektu.
Przygotowanie projektu
W QGIS Desktop
W oknie Właściwości projektu znajduje się zakładka o nazwie Serwer WMS, która odpowiada za ustawienia związane z publikacją projektu w sieci. Najważniejszym z nich jest sekcja „Tylko te układy współrzędnych“ – trzeba koniecznie ją zaznaczyć i wybrać rzeczywiście przydatne, w przeciwnym wypadku serwer zwróci w odpowiedzi na GetCapabilities wszystkie dostępne, włącznie z bardzo egzotycznymi.
Oprócz tego konieczne jest ustawienie zapisu bezwzględnych ścieżek dostępu.
Symbole SVG
Wszystkie niestandardowe symbole SVG muszą zostać przekopiowane na serwer. Domyślnie odczytywane są one z katalogu /usr/share/qgis/svg.
Symbole stworzone innymi metodami – poprzez złożenie czcionek, kształtów i kolorów – są zapisywane w pliku .qgs, zatem nie trzeba się nimi przejmować.
Ścieżki dostępu
Najbardziej komfortowa sytuacja ma miejsce wtedy, gdy komputer używany do pracy nad projektem ma identyczny system operacyjny i konfigurację, co serwer – w takim wypadku można już przystąpić do kopiowania danych i pliku projektu. Jeśli jednak jest inaczej, trzeba będzie dokonać pewnych zmian w pliku projektu przy pomocy edytora tekstu – najlepiej, żeby był dostosowany do edycji dokumentów XML.
Żeby projekt stworzony w QGIS Desktop zadziałał prawidłowo na serwerze, wszystkie ścieżki dostępu muszą się zgadzać. W przypadku przenoszenia projektu z systemu Windows należy zwrócić szczególną uwagę na katalog domowy (Windows używa C:/Users/nazwa, natomiast Linux – /home/nazwa). Dla przykładu porównanie definicji warstwy Shapefile dla Linux i Windows:
Linux
Windows
W przypadku danych przechowywanych w bazie PostGIS trzeba sprawdzić parametry połączenia – te są na szczęście zapisywane identycznie niezależnie od systemu.
Kopiowanie plików
Dane umieszczamy w katalogach zgodnie z podanymi w pliku projektu ścieżkami, pamiętając o tym, żeby mogły być odczytane przez wszystkich (chmod 644 albo chmod a+r).
Jeśli chodzi zaś o plik projektu, to istnieje kilka możliwości:
- umieszczenie w katalogu domowym użytkownika. Jest to najprostsze rozwiązanie, ale i mało eleganckie: adres serwera WMS będzie miał postać http://domena.pl/cgi-bin/qgis_mapserv.fcgi?map=/home/admin/projekt.qgs
- umieszczenie w katalogu /usr/lib/cgi-bin. Najlepsze rozwiązanie, gdy publikowany jest tylko jeden projekt – adres będzie miał postać http://domena.pl/cgi-bin/qgis_mapserv.fcgi
- utworzenie dla każdego projektu podkatalogu w /usr/lib/cgi-bin, oraz przekopiowanie tam plików qgis_mapserv.fcgi, wms_metadata.xml i admin.sld. Wówczas adres przyjmie postać http://domena.pl/cgi-bin/projekt1/qgis_mapserv.fcgi
Teraz wystarczy już tylko zrestartować serwer HTTP:
/etc/init.d/apache2 restart
i można dokonać próby połączenia.
Pierwsze zapytanie będzie przetwarzane dość długo, gdyż serwer będzie potrzebował czasu na przetworzenie pliku projektu. Kolejne powinny być przetworzone już dużo szybciej.
Wprowadzenie
Nie ulega wątpliwości, że usługa WMS była ogromnym krokiem naprzód w udostępnianiu informacji geograficznej. Ma ona jednak jedną podstawową wadę: nie nadaje się do szybkiej obsługi dużej liczby użytkowników. Konieczność generowania nowego obrazu mapy na każde, choćby drobne przesunięcie szybko doprowadzi do przeciążenia najmocniejszego nawet serwera, jeśli tylko jednoczesnych użytkowników będzie wielu. Dodatkowo znikający nawet na pojedyncze sekundy obraz mapy mocno pogarsza komfort korzystania.
Kilka miesięcy temu pisałem o zapowiedzi nowej książki z “GIS-owej” serii PWN. Kilka tygodni temu książka w końcu trafiła na moją półkę i miałem okazję się z nią zapoznać.
Jakie są moje wrażenia po zapoznaniu się z książką? Mieszane.
Wydaje mi się, że głównym czynnikiem wpływającym na moją ocenę jest fakt, że spodziewałem się czegoś zupełnie innego. Zważając na poprzednie wydania tej serii spodziewałem się obszernego “studium przypadków” wykorzystania Web GIS, opisu metod, wad i zalet oprogramowania itp. Dostałem natomiast szczegółowa listę technologii oraz opis standardów, z której może korzystać GIS w Internecie.
Treść i informacje zawarte w książce są bardziej przydatne projektantów rozwiązań i ludzi, którzy je implementują (czyt: informatyków), niż dla dla geografów, którzy bardziej zainteresowani są wykorzystaniem Web GIS do celów praktycznych. Jednak nawet dla geografa informacje zawarte w książce mają duża wartość. Nie zlazłem do tej pory tak kompletnego, polskiego opisu usług WMS i WFS (w tym WFS-T) jak w tej książce.
Moim zdaniem książka będzie przydatna dla informatyków, którzy projektują systemy GIS i dla użytkowników GIS, którzy chcą wiedzieć co w informatycznej trawie piszczy (czyli jak to wszystko działa) – czyli dokładnie dla grupy osób, która jest wspomniana w opisie książki na stronie wydawnictwa🙂
Szkolenia GIS i QGIS
Szkolenia podstawowe i dedykowane w formie zdalnej oraz stacjjonarnej
