Blog GIS Support


“GIS czyli mapa w komputerze” Grzegorz Myrda

GIS czyli mapa w komputerze

Celem tej książki jest przedstawienie wiadomości pozwalających na zrozumienie podstaw systemów GIS i spełnianych przez nie funkcji. Autor starał się także pokazać, że nie jest to oprogramowanie tylko dla specjalistów i może być używane wszędzie i przez każdego. Książka jest przeznaczona dla tych, którzy chcieliby się dowiedzieć co to jest GIS, ale również dla tych, którzy chcieliby swą wiedzę usystematyzować i poszerzyć (Źródło: www.Helion.pl).

Zamów

“Systemy Informacji Geograficznej. Zarządzanie danymi przestrzennymi w GIS, SIP, SIT, LIS” Leszek Litwin, Grzegorz Myrda

sipSystemy Informacji Geograficznej. Zarządzanie danymi przestrzennymi w GIS, SIP, SIT, LIS

Książka jest adresowana zarówno do osób, które pragną się dowiedzieć, co to jest GIS, jak i tym, które chciałyby swoją wiedzę usystematyzować i poszerzyć. Dzięki niej zdobędziesz obszerną wiedzę o:

  • źródłach pozyskiwania danych przestrzennych (obrazów satelitarnych, GPS),
  • przeprowadzaniu analiz danych przestrzennych,
  • stosowaniu GIS w praktyce,
    • dostępnym na rynku oprogramowaniu GIS,
    • dowiesz się także, czym są informacja przestrzenna (geoinformacja), dane przestrzenne, metadane, GIS (SIP, SIT, LIS), Web GIS, 3D GIS, Mobile GIS…(Źródło: www.helion.pl)

…a w razie uczucia niedosytu możesz zajrzeć na strony internetowe, których adresy podano w książce.

“Rozważania o GIS” Roger Tomlinson

tomlinson

Rozważania o GIS

Autor rozważa zagadnienie definiowania wymagań i określenia zasobu danych, wyboru rozwiązań technologii informatycznej (sprzętu, oprogramowania, rozwiązań sieciowych) adekwatnych do oczekiwanych rezultatów. Omawia zagadnienia projektowania systemu, opracowania logicznego modelu danych, a także planu wdrożenia. Pokazuje, w jaki sposób wnioski z rozważanych zagadnień mogą połączyć w jeden spójny dokument strategiczny, który pomoże utorować drogę do zaakceptowania projektu GIS (a docelowo – do poprawnie działającego systemu spełniającego oczekiwania użytkowników) (Źródło: ksiegarnia.pwn.pl).

“GIS w wodociągach i kanalizacji” Marian Kwietniewski

GIS w wodociągach i kanalizacji

Pierwsze na polskim rynku wydawniczym opracowanie prezentujące w sposób uporządkowany zagadnienia związane z wdrożeniem GIS do projektowania i zarządzania systemami dystrybucji wody i odprowadzania ścieków. W monografii omówiono sposoby tworzenia, gromadzenia oraz wymiany informacji przestrzennej w Polsce i za granicą wybrane oprogramowania do tworzenia baz danych GIS na potrzeby systemów dystrybucji wody i kanalizacji, możliwości wykorzystania i wdrażania technologii GIS oraz zarządzanie infrastrukturą sieciową w przedsiębiorstwach wodociągów i kanalizacji (Źródło: ksiegarnia.pwn.pl).

Spis treści (pdf)

“GIS-Teoria i praktyka” Opracowwanie zbiorowe

GIS-Teoria i praktyka

Kamień milowy w ewolucji GIS. Podręcznik został podzielony na 5 części, w których omówiono zagadnienia dotyczące zasad, technik, analiz i zarządzania w Geograficznych Systemach Informacyjnych. Wiele miejsca poświęcono m.in.: systemom odwzorowań, oprogramowaniu GIS, modelowaniu danych geograficznych, geowizualizacji, przestrzennemu modelowaniu za pomocą GIS, tworzeniu i zarządzaniu geograficznymi bazami danych oraz wielu innym zagadnieniom związanym ze środowiskiem GIS.(Źródło: ksiegarnia.pwn.pl)

Spis treści (pdf)

“GIS – Obszary zastosowań” Dariusz Gotlib, Adam Iwaniak, Robert Olszewski

GIS-Obszary Zastosowań

W podręczniku omówiono współczesne wdrożenia GIS. Celem autorów jest popularyzacja wiedzy o systemach informacji przestrzennej i ich zastosowaniach zarówno w dziedzinie geodezji i kartografii, jak i nawigacji, marketingu, ochronie środowiska, administracji publicznej, zarządzaniu przedsiębiorstwem oraz budowie portali internetowych.

Podręcznik wyróżnia się spośród innych publikacji dotyczących GIS ze względu na uniwersalność i aktualność (Źródło: ksiegarnia.pwn.pl).

Spis treści (pdf)

Ustawianie domyślnego styl dla danej warstwy podczas jej wczytywania w QGIS

QGIS pozwala w prosty sposób zautomatyzować ładowanie domyślnego stylu dla wczytywanej warstwy. Dotyczy to zarówno warstw wektorowych jak i palet dla rastrów. Można dzięki temu oszczędzić czas ręcznego ustawiania stylu dla warstwy po jej wczytaniu jeśli często z niej korzystamy w różnych projektach np. jako podkład do mapy.

Na początku należy ustalić domyślny styl dla warstwy w jej właściwościach. Następnie wybieramy opcję ‘Zapisz styl …’ i zapisujmy go w w folderze z daną warstwą pod tą samą nazwą jak nazwa pliku warstwy. Przykładowo, jeśli plik z warstwą nazywa się kondracki-v2000r-u92.shp, styl należy zapisać pod nazwą kondracki-v2000r-u92.qml.

Od tej pory przy każdym wczytywaniu warstwy QGIS automatycznie ustawi dla niej utworzony styl.

Powyższy sposób powinien działać z większością typów plików obsługiwanych przez QGIS (sprawdziłem na Shapefile, KML, GML i GeoTIFF).

Tagi: , ,
TRI – Topographic Ruggedness Index w QGIS

GDALW tym poście przedstawię jak łatwo zastosować indeks chropowatości terenu (Topographic Ruggedness Index). Wskaźnik ten stosowany jest do pomiaru heterogeniczności, urozmaicenia (“niejednorodności”) rzeźby terenu zgodnie z metodyką oparacowaną przez Riley et al. (1999).

Recepta:

  • QGIS
  • GDAL tools (więcej o instalacji i użytkowaniu GDAL – Tutaj)
  • DEM (NMT)
[important]TRI wyliczany jest dla każdego piksela na podstawie dodawania różnic wysokości w siatce pikseli sąsiadujących o wymiarach 3×3 px. Następnie wartości wynikowe klasyfikowane są w przedziały, zależnie od charakterystyki terenu badań.[/important]

Pierwszym krokiem jest dodanie do Qgis warstwy rastrowej reprezentującej wysokości powierzchni terenu. Aby to zrobić klikamy w górnym menu: Warstwa—>Dodaj warstwę rastrową—> a następnie odnajdujemy na dysku potrzebny plik. Po upewnieniu się, że mamy zainstalowaną wtyczkę GDAL, wybieramy w górnym menu: Raster—->Numeryczny Model Terenu. 

Naszym oczom ukaże się okno, w którym należy podać warstwę źródłową, wynikową oraz wybrać typ analizy i ustawić jej parametry. W oknie narzędzia dodajemy kolejno poszczególne klasy różnic wysokości wraz z ich etykietami. Klasy definiujemy wpisując wartości graniczne przedziałów, które w tym przypadku będą reprezentować stopień urozmaicenia rzeźby.

[notice]Prawidłowe ustawienie parametrów analizy wymaga dobrej znajomości morfologii badanego obszaru.[/notice]

Warstwa wynikowa zostaje automatycznie dodana do tabeli zawartości Qgis. Ostatnim krokiem jest wizualizacja wyników analizy. na tym etapie może na nowo zdefiniować klasy oraz ich reprezentacje. Pomocnym do tego narzędziem jest “Histogram”, który odnajdziemy we właściwościach nowo powstałej warstwy. Przedstawia on wykres częstości występowania poszczególnych wartości rastra. Widzimy, że wyraźnie dominują piksele o niskich wartościach a maksymalną wartością jest ok 25 m.

Przedziały i ich reprezentacje definiujemy w zakładce “Styl” gdzie w rubryce “Paleta” wybieramy opcję “Mapa kolorów”, a następnie przechodzimy do zakładki “Paleta” i ustawiamy parametry wyświetlania (razem z etykietami).

Następnie dla bardziej plastycznego zwizualizowania analizy możemy przy użyciu narzędzia GDAL wygenerować cieniowany model rzeźby , ustawić go poniżej warstwy TRI, i ustawić przeźroczystość na ok 35-55% zależnie od planowanego efektu.

Na pierwszy rzut oka wydaje się, że obliczenia dla indeksu są identyczne do obliczania spadków terenu. Jednak po kolejnej inspekcji można zauważyć, że minimalny i maksymalny zakres wartości wskazuje, że różne jednostki zostały wykorzystane.Wartość indeksu podawana jest w metrach.

Podsumowując, TRI obok TPI, spadków, ekspozycji, krzywizny stoków, jest jednym z podstawowych obliczeń stosowanych gównie do analiz geomorfologicznych, klasyfikacji form rzeźby. Jest również wykorzystywany do waloryzacji krajobrazu w oparciu o urozmaicenie rzeźby oraz wielu analiz pochodnych.

Tagi:
Dlaczego warto zaprzyjaźnić się ze słoniem?

Kto w pionierskich czasach powszechnego dostępu do Internetu w Polsce próbował tworzyć własną stronę internetową (na przykład w kultowym edytorze Pajączek), pamięta zapewne, że każdą z podstron zapisywało się w oddzielnym pliku .html. Na prostej stronie nie stanowiło to specjalnego problemu, ale jak trzeba było dokonać aktualizacji większego serwisu i żadnego takiego pliku nie pominąć – było już gorzej. Ciężko również wyobrazić sobie, jak w takim systemie mogłyby funkcjonować rzeczy tak dziś oczywiste: system komentarzy czy forum.

Współcześnie sprawa ma się zupełnie inaczej: kod html jest generowany dynamicznie, według szablonu, z jednego źródła, któremu na imię baza danych.
Czytaj całość

Tagi: ,
Wprowadzenie do GRASS GIS

GRASS. Czyli Ten, Od Którego Się Wszystko Zaczęło w świecie wolnego oprogramowania GIS. Jedni uciekają przed nim gdzie pieprz rośnie, uznając za niezwykle trudnego do opanowania. Inni – nie wyobrażają sobie pracy bez niego. Jaki GRASS jest naprawdę?

Program powstał w 1982, czyli przyszłym roku skończy 30 lat istnienia! Dla porównania, pierwsza wersja Windows – jeszcze nie jako samodzielny system, ale nakładka na DOS – została opublikowana trzy lata później. Skąd w ogóle wziął się ten pakiet?

Otóż GRASS, tak jak system GPS czy koncepcja sieci Internet, wywodzi się z amerykańskiej armii. Rozwijany przez Construction Engineering Research Laboratory służył głównie celom planowania przestrzennego (za Wikipedią). W 1995 roku armia przestała się nim interesować i system “poszedł do cywila”, a konkretnie – zainteresowali się nim naukowcy z Baylor University. Wkrótce stał się programem typu open source, udostępnianym na licencji GNU GPL, a dzięki jego modułowej budowie liczba funkcji zaczęła szybko rosnąć, uwzględniając najnowsze odkrycia w dziedzinie GIS. Pomimo sędziwego, jak na program komputerowy wieku jest wciąż rozwijany, a jego najnowsza wersja stabilna nosi numer 6.4 i została opublikowana we wrześniu 2010.

Do czego dziś może przydać się GRASS? Nie ma co ukrywać: trzon programu niewiele się zmienił od początków jego istnienia, a archaiczny model danych (o którym za chwilę) znacznie utrudnia używanie systemu. Jednak spośród dostępnych darmowych programów GIS jedynie GRASS jest prawdziwym kombajnem, umożliwiającym wykonywanie zaawansowanych analiz i modeli przestrzennych. Analizy sieciowe, struktury krajobrazu, tworzenie powierzchni kosztów, modelowanie hydrodynamiczne – to wszystko dla GRASSa jest przysłowiowy “pikuś”. Wiele modułów zostało stworzonych przez naukowców i jest niezwykle przydatnych w pracy naukowej właśnie.

Gdzie więc tkwi haczyk? W modelu danych, który powinien dostać etykietkę “Zabytek techniki”. Jest on podobny do – wywodzącego się zresztą z tych samych czasów – starego ARC/INFO Workstation (nie mylić z współczesnym ArcInfo!) z wektorami “Coverage” i rastrami “GRID”. Do zapisania choćby jednej warstwy potrzebna jest GRASSowi cała struktura katalogów, która przedstawia się następująco:

GISDBASE – nadrzędny katalog, w którym trzymane są wszystkie dane GRASS. Może być specjalnie wydzielony lub nie,na przykład w systemie Linux może to być /home/nazwa_użytkownika.

Lokacja (LOCATION) – jest to katalog zawierający dane o takim samym zasięgu, układzie współrzędnych i – w przypadku rastrów – rozdzielczości. Wszelkie dane, które mają się znaleźć w lokacji, muszą być transformowane do jednego układu! Nie ma tutaj możliwości transformacji “w locie”, tak jak w przypadku współczesnych programów GIS. Rozdzielczość rastra musi być ustawiona według tej warstwy, która ma piksel najmniejszy. Powoduje to, że chcąc używać jednocześnie ortofotomapy lotniczej (piksel 25 cm) oraz modelu wysokości SRTM (piksel 90 m) – musimy zapisać ten drugi zupełnie bezproduktywnie z 25-centymetrową rozdzielczością…

MAPSET – jest podzbiorem lokacji, opisywany jako “kolekcja map dla jednego terytorium lub projektu”. Innymi słowy jest to jakiś wyodrębniony zestaw warstw, znajdujących się w jednej lokacji (a więc o tym samym zasięgu, układzie i rozdzielczości). Możemy też osobnych MAPSETów nie używać i trzymać wszystkie dane w jednym, domyślnie tworzonym “PERMANENT”.

Paskudne, nieprawdaż? Na pocieszenie dodam, że zupełnie jak w przypadku ARC/INFO Coverage – wektory zapisywane są w modelu topologicznym, co jest zupełnie niemożliwe w przypadku plików Shapefile. Czyli każda granica np. działki jest zapisywana tylko raz, nie ma problemu z nieprzylegającymi czy nakładającymi się poligonami i tak dalej. Sam import, a następnie eksport z GRASSa pozwala pozbyć się problemów z topologią w naszych danych.

O tym, jak używać GRASSa w praktyce i do czego może się on przydać – w następnych wpisach!

Do poczytania:

http://grass.fbk.eu/ – oficjalna strona projektu

http://www.wgug.org/ – Wrocławska Grupa Użytkowników GRASS

Tagi:

Szkolenia GIS i QGIS

Szkolenia podstawowe i dedykowane w formie zdalnej oraz stacjjonarnej

Zobacz ofertę szkoleń